Thu, 18 April 2024
Your Visitor Number :- 6981160
ਚੀਰੇ ਵਾਲਾ -ਜਗਤਾਰ ਸਿੰਘ ਭਾਈ ਰੂਪਾ
Posted on:- 21-11-2014
ਮਿੰਦੀਏ ....ਨੀ ਮਿੰਦੀਏ...ਆ ਜਾ ਨੀ ਰਾਣੋਂ ਦੀ ਬਰਾਤ ਆ ਗੀ ਆਜਾ ਨੀਂ ਪਰੌਣਾਂ ਵੇਖੀਏ ਕਿੰਨਾਂ ਕੁ ਸੋਹਣੈ...?
ਤਾਈ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਬਲਾਈ ਸੋਹਣਾ...?
ਦਿਪੀ ਨੇ ਦਰੀ ਬੁਣਦੀ ਮਿੰਦੀ ਦੀ ਬਾਹ ਖਿੱਚਦਿਆ ਕਿਹਾ....।
ਝਟਕੇ ਜਿਹੇ ਨਾਲ ਬਾਹ ਛੁੜਾਉਦਿਆ ਮਿੰਦੀ ਨੇ ਕਿਹਾ....ਨੀ ਮੈਂ ਨਹੀ ਦੇਖਣੀਂ ਮੱਚੀ ਜਿਹੀ ਦਾ ਪਰੌਣਾਂ...ਡੇਲੜ ਜਿਹੀ ਦੀ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਆਕੜ ਨੀ ਝੱਲੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।
ਮਿੰਦੀ ਨੇ ਅੰਦਰਲੀ ਕਿਸੇ ਭੜਾਸ ਨੂੰ ਕੱਢਿਆ।
ਦੀਪੀ ਕੱਚੀ ਕੰਧੋਲੀ ’ਤੇ ਚੜ ਕੇ ਕੰਧ ਉੱਤੋਂ ਦੀ ਗਲੀ ’ਚੋਂ ਲੰਘਦੀ ਬਰਾਤ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ ਪਈ...
ਤਾਈ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਬਲਾਈ ਸੋਹਣਾ...?
ਦਿਪੀ ਨੇ ਦਰੀ ਬੁਣਦੀ ਮਿੰਦੀ ਦੀ ਬਾਹ ਖਿੱਚਦਿਆ ਕਿਹਾ....।
ਝਟਕੇ ਜਿਹੇ ਨਾਲ ਬਾਹ ਛੁੜਾਉਦਿਆ ਮਿੰਦੀ ਨੇ ਕਿਹਾ....ਨੀ ਮੈਂ ਨਹੀ ਦੇਖਣੀਂ ਮੱਚੀ ਜਿਹੀ ਦਾ ਪਰੌਣਾਂ...ਡੇਲੜ ਜਿਹੀ ਦੀ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਆਕੜ ਨੀ ਝੱਲੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।
ਮਿੰਦੀ ਨੇ ਅੰਦਰਲੀ ਕਿਸੇ ਭੜਾਸ ਨੂੰ ਕੱਢਿਆ।
ਦੀਪੀ ਕੱਚੀ ਕੰਧੋਲੀ ’ਤੇ ਚੜ ਕੇ ਕੰਧ ਉੱਤੋਂ ਦੀ ਗਲੀ ’ਚੋਂ ਲੰਘਦੀ ਬਰਾਤ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ ਪਈ...
ਬੈਂਡ ਵਾਜਿਆਂ ਦੀ ਭੰਗੜੈ ਵਾਲੀ ਬੀਟ ’ਤੇ ਬਰਾਤੀ ਮੁੰਡੇ ਕੱਚੀ ਗਲੀ ’ਚ ਧੂੜਾਂ ਪੁਟਦੇ ਆ ਰਹੇ ਸਨ।ਬੈਂਡ ਬਾਜਿਆ ਦੇ ਸੰਗੀਤਕ ਮਸਤੀ ਨੇ ਪੰਦਰਵੇਂ ਸਾਲ ਦੇ ਜੁਆਨੀ ਵਾਲੇ ਮੁੱਢਲੇ ਟੰਬਿਆਂ ’ਤੇ ਖੜੀ ਦੀਪੀ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਇਕ ਅਜੀਬ ਜਿਹੀ ਤਰੰਗ ਛੇੜ ਦਿੱਤੀ।
ਦਿਲ ’ਚ ਉੱਠੀ ਤਰੰਗ ਨੇ ਅੰਦਰਲੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਛੱਲ ਜਿਹੀ ਮਾਰੀ ਤਾਂ ਦੀਪੀ ਦੇ ਬੁਲਾਂ ’ਚੋਂ ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ ਹਾਸਾ ਖਿੱਲਰ ਗਿਆ।
ਜਿਹੜਾ ਜਾ ਕੇ ਬਰਾਤੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਚੜਚੋਕਾਂ ਪਾਉਣ ਲੱਗਾ।
ਇਧਰ ਆਪਣੇ ਦਾਜ ਦੇ ਆਹਰ ’ਚ ਲੱਗੀ ਨੂੰ ਮਿੰਦੀ ਨੂੰ ਲੱਗਿਆ ਜਿਵੇਂ ਬਰਾਤ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੀ ਨਹੀਂ ਉਸੇ ਦੀ ਹੀ ਆਈ ਹੋਵੇ।
ਉਸਦੇ ਖਿਆਲਾਂ ’ਚ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਰੰਗੀਨ ਫੁਲ ਝੜੀਆ ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ ਫੁੱਟ ਰਹੀਆ ਸਨ। ਪਲ ਦੀ ਪਲ ਬਣੇ ਵਿਆਹ ਦੇ ਮਹੌਲ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਜਿਵੇਂ ਵਹੁਟੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਹ ਗੋਡੇ ’ਤੇ ਠੋਡੀ ਰੱਖ ਕੇ ਉਨਾਭੀ ਰੰਗ ਦੀ ਸੂਤ ਵਾਲੀ ਅੱਟੀ ਨੂੰ ਲਪੇਟਦੀ ਲਪੇਟਦੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਹੜੇ ਗੁਲਾਬੀ ਰੰਗੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਚ ਗੁਆਚੇ ਆਪਣੀ ਚੀਰੇ ਵਾਲੇ ਦੀ ਟੋਹ ਲੈਂਦੀ ਫਿਰਦੀ ਸੀ।
ਪਲ ਦੀ ਪਲ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡੇ ’ਚੋਂ ਅਜੀਬ ਮਦ ਭਰੀ ਖੁਸ਼ਬੋਈ ਜਿਹੀ ਆ ਰਹੀ ਸੀ। ਪਤਾ ਨ੍ਹੀਂ ਕਿਹੜੀ ਸੰਗ ਨੇ ਉਸਦੇ ਕਣਕ ਵੰਨੇ ਰੰਗ ਚੋਂ ਗੁਲਾਬੀ ਭਾ ਮਾਰਨ ਲਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਉਲਝੇ ਵਾਲਾਂ ਦੀ ਢਿੱਲੀ ਜਿਹੀ ਗੁੱਤ ’ਚੋਂ ਕਲੀਆਂ ਦੀ ਮਹਿਕ ਦਾ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਵੱਜਾ
ਉਸਨੂੰ ਲੱਗਾ ਜਿਵੇਂ ਵਹੁਟੀ ਬਣੀ ਮਿੰਦੀ ਦੀ ਚੁੜੇ ਵਾਲੀ ਬਾਹ ਫੜ ਕੇ ਕੋਈ ਦੂਰ ਲਈ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਇਧਰ ਬਰਾਤ ਗਲੀ ਦਾ ਮੋੜ ਮੁੜ ਚੱਕੀ ਸੀ। ਦਿਪੀ ਨੇ ਘਧੋਲੀ ਤੋਂ ਧੜੰਮ ਦੇਣੇ ਛਾਲ ਮਾਰਤੀ ਤੇ ਛੜੱਪੇ ਲਾਉਂਦੀ ਮਿੰਦੀ ਨੂੰ ਚਿੰਬੜ ਗਈ।
ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੇ ਅੰਬਰੀਂ ਉੱਡਦੀ ਮਿੰਦੀ ਨੂੰ ਲੱਗਿਆ ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਗੁੱਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਦਰੀ ਵਾਲੇ ਫੱਟੇ ਲਿਆ ਮਾਰਿਆ ਹੋਵੇ।
ਮਿੰਦੀ ਦਾ ਜੀ ਕਰੇ ਕੜਾਕ ਕਰਦੀ ਇਕ ਚਪੇੜ ਦੀਪੀ ਦੇ ਜੜ ਦੇ ਪਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਹੜੇ ਅੰਦਰਲੇ ਡਰ ਕਰ ਕੇ ਕਸੀਸ ਜਿਹੀ ਵੱਟ ਗਈ।
ਪਰ ਦੀਪੀ ਆਪਣੀ ਮਸਤੀ ਦੇ ਲੋਰ ਚ ਸੀ ਆਖੀ ਜਾਵੇ, ਨੀ...ਮਿੰਦੀਏ ਨੀ ਹਾਏ ਨੀ... ਮਿੰਦੀਏ ਤੇਜੋ ਦੀ ਕੁੜੀ ਦੇ ਤਾਂ ਭਾਗ ਹੀ ਖੁੱਲ੍ਹ ਗੇ।
ਸੱਚੀਂ ਮੁੰਡਾ ਤਾਂ ....ਬਲਾਂਈਂ ਸੋਹਣੈਂ....
ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਆਜਾ ਦੇਖਲਾ....ਦਰੀ ਨੂੰ ਫੇਰ ਫੂਕ ਲੀ।
ਦੀਪੀ ਨੂੰ ਲੱਗਿਆ ਜਿਵੇਂ ਮਿੰਦੀ ਦੇ ਮੁੱਖ ਤੇ ਕੋਈ ਨੂਰ ਹੋ ਕੇ ਗਿਆ ਸੀ.....ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ.... ਕਹਿੰਦੀ ਰਹਿਗੀ ਇਨੇ ਨੂੰ ਮਿੰਦੀ ਦੀ ਬੀਬੀ ਗਲ ਪਾਈ ਚੁੰਨੀ ਚ ਪਕੌੜੇ ਤੇ ਕੁਝ ਜਲੇਬੀਆਂ ਲਪੇਟੀ ਲੇ ਆਈ.......
ਲਿਆ ਨੀ ਦੀਪੀ ਏ ਚੁੱਲ੍ਹੇ ਤੋਂ ਚਾਹ ਲਾਹ ਲਿਆ ਆਜਾ ਥੋਨੂੰ ਤੱਤੇ ਤੱਤੇ ਪਤੌੜ ਖੁਆਵਾਂ।
ਦੀਪੀ ਬਾਟੀਆਂ ਚ ਚਾਹ ਪਾ ਲਿਆਈ ਸਭ ਨੇ ਰਲ ਕੇ ਚਾਹ ਪਕੌੜੇ ਖਾਦੇ ਪਰ ਮਿੰਦੀ ਨੂੰ ਅੱਜ ਚਾਹ ਫਿੱਕੀ ਤੇ ਪਕੌੜੇ ਬੇ ਸੁਆਦੇ ਜਿਹੇ ਲੱਗ ਰਹੇ ਸਨ।
ਤੇ ਉਹਦਾ ਚੀਰੇ ਵਾਲਾ ਫੇਰ ਗੁਆਚ ਗਿਆ ਸੀ।
ਦਿਲ ’ਚ ਉੱਠੀ ਤਰੰਗ ਨੇ ਅੰਦਰਲੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਛੱਲ ਜਿਹੀ ਮਾਰੀ ਤਾਂ ਦੀਪੀ ਦੇ ਬੁਲਾਂ ’ਚੋਂ ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ ਹਾਸਾ ਖਿੱਲਰ ਗਿਆ।
ਜਿਹੜਾ ਜਾ ਕੇ ਬਰਾਤੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਚੜਚੋਕਾਂ ਪਾਉਣ ਲੱਗਾ।
ਇਧਰ ਆਪਣੇ ਦਾਜ ਦੇ ਆਹਰ ’ਚ ਲੱਗੀ ਨੂੰ ਮਿੰਦੀ ਨੂੰ ਲੱਗਿਆ ਜਿਵੇਂ ਬਰਾਤ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੀ ਨਹੀਂ ਉਸੇ ਦੀ ਹੀ ਆਈ ਹੋਵੇ।
ਉਸਦੇ ਖਿਆਲਾਂ ’ਚ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਰੰਗੀਨ ਫੁਲ ਝੜੀਆ ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ ਫੁੱਟ ਰਹੀਆ ਸਨ। ਪਲ ਦੀ ਪਲ ਬਣੇ ਵਿਆਹ ਦੇ ਮਹੌਲ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਜਿਵੇਂ ਵਹੁਟੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਹ ਗੋਡੇ ’ਤੇ ਠੋਡੀ ਰੱਖ ਕੇ ਉਨਾਭੀ ਰੰਗ ਦੀ ਸੂਤ ਵਾਲੀ ਅੱਟੀ ਨੂੰ ਲਪੇਟਦੀ ਲਪੇਟਦੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਹੜੇ ਗੁਲਾਬੀ ਰੰਗੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਚ ਗੁਆਚੇ ਆਪਣੀ ਚੀਰੇ ਵਾਲੇ ਦੀ ਟੋਹ ਲੈਂਦੀ ਫਿਰਦੀ ਸੀ।
ਪਲ ਦੀ ਪਲ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡੇ ’ਚੋਂ ਅਜੀਬ ਮਦ ਭਰੀ ਖੁਸ਼ਬੋਈ ਜਿਹੀ ਆ ਰਹੀ ਸੀ। ਪਤਾ ਨ੍ਹੀਂ ਕਿਹੜੀ ਸੰਗ ਨੇ ਉਸਦੇ ਕਣਕ ਵੰਨੇ ਰੰਗ ਚੋਂ ਗੁਲਾਬੀ ਭਾ ਮਾਰਨ ਲਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਉਲਝੇ ਵਾਲਾਂ ਦੀ ਢਿੱਲੀ ਜਿਹੀ ਗੁੱਤ ’ਚੋਂ ਕਲੀਆਂ ਦੀ ਮਹਿਕ ਦਾ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਵੱਜਾ
ਉਸਨੂੰ ਲੱਗਾ ਜਿਵੇਂ ਵਹੁਟੀ ਬਣੀ ਮਿੰਦੀ ਦੀ ਚੁੜੇ ਵਾਲੀ ਬਾਹ ਫੜ ਕੇ ਕੋਈ ਦੂਰ ਲਈ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਇਧਰ ਬਰਾਤ ਗਲੀ ਦਾ ਮੋੜ ਮੁੜ ਚੱਕੀ ਸੀ। ਦਿਪੀ ਨੇ ਘਧੋਲੀ ਤੋਂ ਧੜੰਮ ਦੇਣੇ ਛਾਲ ਮਾਰਤੀ ਤੇ ਛੜੱਪੇ ਲਾਉਂਦੀ ਮਿੰਦੀ ਨੂੰ ਚਿੰਬੜ ਗਈ।
ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੇ ਅੰਬਰੀਂ ਉੱਡਦੀ ਮਿੰਦੀ ਨੂੰ ਲੱਗਿਆ ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਗੁੱਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਦਰੀ ਵਾਲੇ ਫੱਟੇ ਲਿਆ ਮਾਰਿਆ ਹੋਵੇ।
ਮਿੰਦੀ ਦਾ ਜੀ ਕਰੇ ਕੜਾਕ ਕਰਦੀ ਇਕ ਚਪੇੜ ਦੀਪੀ ਦੇ ਜੜ ਦੇ ਪਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਹੜੇ ਅੰਦਰਲੇ ਡਰ ਕਰ ਕੇ ਕਸੀਸ ਜਿਹੀ ਵੱਟ ਗਈ।
ਪਰ ਦੀਪੀ ਆਪਣੀ ਮਸਤੀ ਦੇ ਲੋਰ ਚ ਸੀ ਆਖੀ ਜਾਵੇ, ਨੀ...ਮਿੰਦੀਏ ਨੀ ਹਾਏ ਨੀ... ਮਿੰਦੀਏ ਤੇਜੋ ਦੀ ਕੁੜੀ ਦੇ ਤਾਂ ਭਾਗ ਹੀ ਖੁੱਲ੍ਹ ਗੇ।
ਸੱਚੀਂ ਮੁੰਡਾ ਤਾਂ ....ਬਲਾਂਈਂ ਸੋਹਣੈਂ....
ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਆਜਾ ਦੇਖਲਾ....ਦਰੀ ਨੂੰ ਫੇਰ ਫੂਕ ਲੀ।
ਦੀਪੀ ਨੂੰ ਲੱਗਿਆ ਜਿਵੇਂ ਮਿੰਦੀ ਦੇ ਮੁੱਖ ਤੇ ਕੋਈ ਨੂਰ ਹੋ ਕੇ ਗਿਆ ਸੀ.....ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ.... ਕਹਿੰਦੀ ਰਹਿਗੀ ਇਨੇ ਨੂੰ ਮਿੰਦੀ ਦੀ ਬੀਬੀ ਗਲ ਪਾਈ ਚੁੰਨੀ ਚ ਪਕੌੜੇ ਤੇ ਕੁਝ ਜਲੇਬੀਆਂ ਲਪੇਟੀ ਲੇ ਆਈ.......
ਲਿਆ ਨੀ ਦੀਪੀ ਏ ਚੁੱਲ੍ਹੇ ਤੋਂ ਚਾਹ ਲਾਹ ਲਿਆ ਆਜਾ ਥੋਨੂੰ ਤੱਤੇ ਤੱਤੇ ਪਤੌੜ ਖੁਆਵਾਂ।
ਦੀਪੀ ਬਾਟੀਆਂ ਚ ਚਾਹ ਪਾ ਲਿਆਈ ਸਭ ਨੇ ਰਲ ਕੇ ਚਾਹ ਪਕੌੜੇ ਖਾਦੇ ਪਰ ਮਿੰਦੀ ਨੂੰ ਅੱਜ ਚਾਹ ਫਿੱਕੀ ਤੇ ਪਕੌੜੇ ਬੇ ਸੁਆਦੇ ਜਿਹੇ ਲੱਗ ਰਹੇ ਸਨ।
ਤੇ ਉਹਦਾ ਚੀਰੇ ਵਾਲਾ ਫੇਰ ਗੁਆਚ ਗਿਆ ਸੀ।
ਸੰਪਰਕ: +91 94630 23395
Comments
ਕਹਾਣੀ
- ਪੇਂਟਿੰਗ - ਅਵਤਾਰ ਸਿੰਘ
- ਸ਼ਹੀਦ -ਡਾ. ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਿੰਘ ਰਾਠੌਰ
- ਨਜ਼ਰਬੰਦ -ਵਰਗਿਸ ਸਲਾਮਤ
- ਮੈਂ ਭਾਰਤੀ ਕਸ਼ਮੀਰਨ ਹਾਂ... -ਵਰਗਿਸ ਸਲਾਮਤ
- ਸਿਲਵਟ - ਮਨਪ੍ਰੀਤ ‘ਮੀਤ’
- ਔਰਤ ਦਾ ਆਪਣਾ ਘਰ ਕਿਹੜਾ ਹੈ? - ਸਤਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸੱਤੀ
- ਜੰਗ -ਸਚਿੰਦਰਪਾਲ ‘ਪਾਲੀ’
- ਬਦਲਾਵ -ਰੁਚੀ ਕੰਬੋਜ ਫਾਜ਼ਿਲਕਾ
- ਪਿਆਰ ਦਾ ਪਾਗਲਪਨ –ਸਰੁਚੀ ਕੰਬੋਜ
- ਨਿੱਕੀ ਚੂਹੀ - ਬਲਜਿੰਦਰ ਮਾਨ
- ਜਲੇਬੀਆਂ - ਗੁਰਤੇਜ ਸਿੰਘ
- ਕੁਰਬਾਨੀ - ਰਵਿੰਦਰ ਸ਼ਰਮਾ
- ਗ਼ੁਲਾਮੀ - ਗੁਰਤੇਜ ਸਿੰਘ
- ਅੰਨ੍ਹੇ-ਸੁਜਾਖੇ -ਅਜਮੇਰ ਸਿੱਧੂ
- ਗੰਡਾਸਾ... ਉਰਫ਼ ਗੰਢਾ ਸਿੰਘ - ਕਰਮਜੀਤ ਸਕਰੁੱਲਾਂਪੁਰੀ
- ਕਰਮਾਂਹਾਰੀ - ਅਮਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਮਾਨ
- ਮਨਫ਼ੀ ਹੋਂਦ - ਅਮਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਮਾਨ
- ਅਧੂਰਾ ਸੁਫ਼ਨਾ - ਗੁਰਤੇਜ ਸਿੱਧੂ
- ਚਾਰ ਆਸ਼ਰਮ - ਜਸਵੀਰ ਕਲਸੀ
- ਗ਼ੁਲਾਮੀ -ਗੁਰਤੇਜ ਸਿੱਧੂ
- ਪੇਕਿਆਂ ਦਾ ਸੂਟ - ਕਰਨ ਬਰਾੜ ਹਰੀ ਕੇ ਕਲਾਂ
- ਗੁਲਾਬ ਦੀਆਂ ਕਲਮਾਂ
- ਮੈਂ ਭਾਰਤੀ ਕਸ਼ਮੀਰਨ ਹਾਂ... - ਵਰਗਿਸ ਸਲਾਮਤ
- ਕਣਕ ਦੀ ਰੋਟੀ - ਸੰਤੋਖ ਸਿੰਘ ਭਾਣਾ
- ਭਾੜੇ ਦੀ ਕੁੱਖ, ਭਾੜੇ ਦਾ ਦੇਸ਼ -ਸੀਮਾ ਅਜ਼ਾਦ
- ਪਾਪਾ ਲਾਬੀਆ - ਰਵੇਲ ਸਿੰਘ ਇਟਲੀ
- ਟਾਕੀਆਂ ਵਾਲਾ ਖੇਸ -ਵਰਗਿਸ ਸਲਾਮਤ
- ਜਹਾਜ਼ ਵਾਲੀ ਟੈਂਕੀ - ਅਜਮੇਰ ਸਿੱਧੂ
- ਬਲ਼ਦੇ ਚਿਰਾਗ਼ - ਅਜਮੇਰ ਸਿੱਧੂ
- ਰੰਗ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ - ਅਜਮੇਰ ਸਿੱਧੂ
- ਚੀਰੇ ਵਾਲਾ -ਜਗਤਾਰ ਸਿੰਘ ਭਾਈ ਰੂਪਾ
- ਪੌੜੀਆਂ ਦੀ ਵਾਰਤਾ -ਖਰਿਸਤੋ ਸਮਿਰਨੈਂਸਕੀ
- ਤਹਿਜ਼ੀਬ –ਜਿੰਦਰ
- ਹੰਝੂਆਂ ਦਾ ਹੜ੍ਹ - ਰਮੇਸ ਸੇਠੀ ਬਾਦਲ
- ਡਰ -ਜਿੰਦਰ
- ਕੈਲਕੁਲੇਸ਼ਨ -ਜਿੰਦਰ
- ਦਰਦ -ਜਿੰਦਰ
- ਠੰਡੇ ਮੁਰਦਾਘਰ -ਗੋਵਰਧਨ ਗੱਬੀ
- ਭੁੱਖ ਤੇ ਇੱਜ਼ਤ - ਹਰਮਨਦੀਪ ਚੜ੍ਹਿੱਕ
- ਭਾਗਵਾਨੇ! ਚੱਲ ਵਾਪਸ ਪਿੰਡ ਚੱਲੀਏ। - ਕਰਨ ਬਰਾੜ ਹਰੀ ਕੇ ਕਲਾਂ
- ਕੰਡੇ ਦਾ ਜ਼ਖ਼ਮ -ਅਜਮੇਰ ਸਿੱਧੂ
- ਬੇਨਾਮ ਰਿਸ਼ਤਾ - ਹਰਮਨਦੀਪ 'ਚੜ੍ਹਿੱਕ'
- ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਜਾਤ -ਇਕਬਾਲ ਰਾਮੂਵਾਲੀਆ
- ਬੁੱਢਾ ਬੋਹੜ -ਨੁਜ਼ਹੱਤ ਅਬਾਸ
- ਨਿੱਕੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਧਰਤੀਆਂ -ਇਕਬਾਲ ਰਾਮੂਵਾਲੀਆ
- ਆਟੇ ਦੀਆਂ ਚਿੜੀਆਂ - ਬਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਬੁਲਟ
- ਮੀਟ-ਮਾਰਕੀਟ - ਪ੍ਰੋ. ਤਰਸਪਾਲ ਕੌਰ
- ਕੁਰੂਕਸ਼ੇਤਰ ਤੋਂ ਪਾਰ -ਅਜਮੇਰ ਸਿੱਧੂ
- ਅੱਜ ਮਰਿਐ ਨਰੈਣਾ -ਇਕਬਾਲ ਰਾਮੂਵਾਲੀਆ
- ... ’ਤੇ ਮਲਾੱਹ ਚਲਦੇ ਰਹੇ - ਪ੍ਰੋ. ਤਰਸਪਾਲ ਕੌਰ
- ਪੰਘੂੜਾ -ਨੁਜ਼ਹਤ ਅੱਬਾਸ
- ਮਨ ਨਿਰੰਤਰ - ਵਰਿੰਦਰ ਖੁਰਾਣਾ
- ਮੀਂਹ, ਬੂਹੇ ਤੇ ਬਾਰੀਆਂ -ਜ਼ੁਬੇਰ ਅਹਿਮਦ
- ਮਨੀ ਪਲਾਂਟ -ਜਮੀਲ ਅਹਿਮਦ ਪਾਲ
- ਖੁਸ਼ਕ ਅੱਖ ਦਾ ਖ਼ਾਬ -ਅਜਮੇਰ ਸਿੱਧੂ
- ਬਦਲ ਤੂੰ ਵੀ -ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਬੇਤਾਬ
- ਦੋ ਮੁਸਾਫ਼ਰ -ਗੁਰਨਾਮ ਗਿੱਲ
- ਨੰਬਰ ਸੇਵਾ 'ਚ ਨਹੀਂ - ਇਕ਼ਬਾਲ ਰਾਮੂਵਾਲੀਆ
- ਝੁਮਕੇ -ਕੁਲਜੀਤ ਮਾਨ
- ਨੰਬਰ ਦੋ -ਗੋਵਰਧਨ ਗੱਬੀ
- ਫ਼ਖ਼ਰ-ਏ-ਸਲਤਨਤ -ਬਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ
- ਸ਼ਾਇਦ ਰੰਮੀ ਮੰਨ ਜਾਏ -ਅਜਮੇਰ ਸਿੱਧੂ
- ਲੈਚੀਆਂ -ਮੁਖ਼ਤਿਆਰ ਸਿੰਘ
- ਆਤਮਾਨੰਦ -ਤੌਕੀਰ ਚੁਗ਼ਤਾਈ
- ਬਰਫ਼ ਦਾ ਆਦਮੀ –ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਬੇਤਾਬ
- ਪੌੜੀ - ਲਾਲ ਸਿੰਘ ਦਸੂਹਾ
- ਬਾਬਾ ਗੁਜਿਆਣਿਆ -ਮਕਸੂਦ ਸਾਕਿਬ
- ਸਰਾਪੀ ਹਵੇਲੀ -ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਬੇਤਾਬ
- ਇੱਕ ਪਾਸਾ -ਰਮਨਦੀਪ ਕੌਰ
- ਡੋਲ਼ੀ - ਤੌਕੀਰ ਚੁਗ਼ਤਾਈ
- ਈਵਾਨ ਇਲੀਚ ਦੀ ਦੂਜੀ ਮੌਤ - ਅਜਮੇਰ ਸਿੱਧੂ
- ਕੜੀਨਗਾ -ਜ਼ਰ ਨਿਗਾਰ ਸਈਦ
- ਜੇ ਉਹ ਮੰਨ ਜਾਣ - ਮੁਖ਼ਤਿਆਰ ਸਿੰਘ
- ਤੀਜਾ ਪਹਿਰ - ਮੁਖ਼ਤਿਆਰ ਸਿੰਘ